انتظار


دلش گرفته بود،به همین خاطر از در خارج شد و روی پله ی سیمانی  پایین اتاق نشست

دستاشو زیر چونش تکیه داد و سعی کرد صدای چلچله ها رو به خاطر بسپاره

محو رویاهاش شده بودو حساب وقت و زمان از دستش رفته بود،تمام مدت منتظر بود

که پنجره باز شه و اون براش دست تکون بده آسمون کم کم تیره و تاریک می شه انگار آسمون

هم مثل من دلش گرفته و ستاره ها در پهنای افراشته ی اون خود نمایی می کردند شروع به


قدم زدن در وسط باغ کرد مدتی در کنار نهر نشست دستشو در آب فرو برد و موج های کوچکی

به وجود آورد ساعتی گذشت اما چراغ اون اتاق همچنان خاموش بود چشماش به پنجره خیره

ماندبود مثل کلاف سر در گم به خود می پیچید:

چرا به دیدنش نیامده بود؟

تنهایی

روز اول تا دیدمش عاشقش شدم، همین جور نگاش می کردم با خودم گفتم:یعنی میشه برای همیشه با من بمونه ،یعنی میشه همیشه همدمم باشه منو دوست داشته باشه عاشقم باشه .غرق در فکر بودم که یکدفعه با صدای دلنشینش صدام زد رشته افکارمو پاره کرد با لحن محبت آمیزی جوابشو دادم هر روز که میگذشت بیشتر  عاشقش می شدم دیگه بهش عادت کرده بودم اگه یه روز نمی دیدمش دیوونه می شدم.
تا اینکه در افکار خودم بودم با شنیدن صدای تلفن به خودم امدم،
گوشی رو برداشتم خودش بود حس خیلی خوبی داشتم صداش می لرزید بهش گفتم چی شده گفت هیچی فقط بیا یه جا میخوام ببینمت گفتم باشه قرار رو گذاشت و گوشی رو غط
کرد صدای قلبمو می شنیدم می ترسیدم نکنه از دستش بدم ولی خودمو امید واری می دادم 
می گفتم اون منو دوست داره و حاضر نیست به من خیانت کنه با حالتی  آشفته به  طرف محل قرار حرکت کردم پاهام می لرزید حالم خوب نبود  وقتی دیدمش کلی عوض شده بود آشفته وپریشان قبل از اینکه سلام کنم تا  وارد ماشین شدم گفتم :چی شده عرق سردی روی پیشونیش نشسته بودوحرف نمی زد گفتم :چرا حرف نمی زنی منو کشتی تو صداش می لرزید گفت: م ...م..م گفتم: حرفتو بزن دارم دیوونه میشم گفت:من دارم عروسی می کنم قفل کرده بودم اشک می ریختم توی صورت خودم میزدم گفتم :شاید دارم خواب می بینم ولی نه من بیدار بیدار بودم دو تای مون به گریه افتادیم گفتم:آخه یه دفعه چی شد گفت:به خدا مجبورم کردن که باید با دختر عموت ازدواج کنی من هم  نتونستم زیر بار حرفاشون نرم به خدا من هم خیلی ناراحتم ولی چه میشه کرد همین طور تو چشاش خیره شده بودم چون عاشق برق نگاهش بودم  چند لحظه دو تامون سکوت کردیم  سکوتی که هزاران حرف داخلش بود سعی کردم بیشتر از این آزارش ندم از ماشین پیاده شدم باهاش خذاحافظی کردم اون رفت و دیگه بر نمی گرده  برگشتم به خونه دیگه حوصله هیچ کسی رو نداشتم حالا من ماندم تنهایی و باری از غم وغصه واشک
من دیگر تنهایم تنهای تنها............
 

خسته ام




خیلی خسته ام ، نمی دونم چرا اصلا حوصله هیچ کسی رو ندارم ریختم  به هم نمی دونم دلم

میخواد یه تنوعی در زندگیم رخ بده.

از این زندگی مسخره حالم به هم میخوره 

از همه ی آدما بدم میاد حس می کنم همشون دروغ میگن .

احتیاج به یه تغییر و تحول اساسی دارم دیگه از هیچی حال نمی کنم

احتیاج به یه نفر دارم که کمکم کنه نمیدونم چرا اینجوری شدم 

تو رو خدا به من کمک کنید شاید شما تونستید منو از این تنهایی در بیارید.
 
دلم میخواد یه شعر بنویسم :

خوب....

آیا کسی هست بفهمد
 
                            که در این لحظه چه می کشم ؟چه حالی دارم؟
چقدر زنده نبودن خوب است

                                 خوب،خوب،خوب،خوب،خوب
چه شب خوبی است امشب!
                           
                             همه ی دنیا به خواب رفته است ومن ،
تنها بیدار ماندم.

                  نمی دانم چه کاری دارم...

دکتر علی شریعتی
                            

نیاز




وقتی........


وقتی که دیگر نبود

من به بودنش نیازمند شدم.

وقتی که دیگر رفت

من به انتظار آمدنش نشستم.

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد

من او را دوست داشتم.

وقتی او تمام کرد

من شروع کردم.

وقتی او تمام شد

من آغاز شدم.

و چه سخت است تنها متولد شدن

مثل تنها زندگی کردن است ،

مثل تنها مردن.....

دکتر علی شریعتی

من یه سوال ازشماها دارم به نظر ش شما رنگ عشق چه رنگه ؟                   



پروردگارا   
    

                به من آرامش ده 
                 
                   
                      تا بپزیرم آنچه را که نمی توانم تغییر دهم  

                                                       دلیری ده                                                                         
                                                                      

                                  تا تغییر دهم  آنچه را که می توانم تغییر دهم
بینش ده
               
               تا تفاوت این دو را بدانم
                                   
                        مرا فهم ده
                                  
                                     تا متوقع نباشم و مردم آن
                                                                        مطابق میل من رفتار کنند.

                                          جبران خلیل جبران